“Het feest begon nog voor de lampen brandden.”

“De kamer vulde zich met dozen die zichzelf belangrijk vonden.”

“Strikken fluisterden dat ze schoonheid waren.”

“Chocolade glimde alsof het kon zingen.”

“Er moest ruimte komen.”

“Er moest iemand wijken.”

“Het toestel keek toe.”

“Waarom word ik plots verplaatst?”

vroeg het in stilte.

“Voor even,” antwoordde de lucht.

“Vandaag is het de tijd van glans.”

“Een blauwe doek viel over hem heen.”

“Alsof hij een wintermantel kreeg.”

“In de hoek ademde hij verder.”

“Ik wacht wel,” dacht hij.

“Feesten duren nooit eeuwig.”

“Maar chocolade wel een paar dagen langer.”