Waarheid

De avond viel over de stad toen de advocate, nog steeds in haar gouden elegantie, in haar kantoor zat. Het nieuwe dossier lag voor haar open, de papieren verspreid over het bureau. Buiten klonk het geroezemoes van de stad, binnen heerste stilte — behalve het krassen van haar vulpen.

Haar rechterhand zat tegenover haar, gespannen.

“Mevrouw, het bewijs lijkt stevig. De bon is echt. Hij was daar, die ochtend.”

De advocate zweeg, haar vingers rustend op haar kin.

Beelden van de winkel kwamen terug: de man die haar groette, zijn glimlach, de buiging van zijn hoed.

Hoe kon iemand die zo hoffelijk leek tegelijk in dit dossier genoemd worden?

De twijfel knaagde.

Maar twijfel was gevaarlijk. En twijfel was menselijk.

Toch wist ze één ding: als de waarheid zich schuilhield achter dit masker, zou zij degene zijn die het licht erop zou laten schijnen.

Scene IV – The First Doubt

Evening draped itself over the city as the advocate, dressed in her golden grace, sat in her office. The new file lay open before her, papers scattered across the desk. Outside, the city hummed with life, but inside there was silence — broken only by the scratch of her fountain pen.

Her right hand sat opposite her, tense.

“Madam, the evidence looks solid. The receipt is real. He was there, that morning.”

The advocate remained silent, fingers resting thoughtfully against her chin.

The images returned: the man in the shop, his kind smile, the courteous tip of his hat.

How could someone so gracious be entangled in such a case?

Doubt stirred within her.

But doubt was dangerous. And doubt was human.

Yet one thing she knew: if the truth was hiding behind that mask, she would be the one to reveal it.

RoseBloom 🌹 | Copyright © 2025

All rights reserved. Alle rechten voorbehouden.

#rosebloomwri

#SoulWhispers

#zachtekrachtschrijftzichvrij

#literaryart

#storytelling