Aan de overkant van de zee stapte zij uit — een weduwe, gehuld in het wit van hoop na een lange nacht in het zwart van rouw.

In haar handen hield zij witte rozen, elk een symbool van herinnering, elk een fluistering van liefde die nooit sterft.

Met tranen van diamant over haar wangen boog zij zich naar het water.

Eén voor één liet ze de rozen vallen, hun blaadjes wiegelend op de golven, gedragen door het licht van sterren en maan.

Het was geen afscheid. Het was een belofte:

dat liefde de oceaan overstijgt, dat tranen niet breken maar helen, en dat de ziel altijd een thuis vindt — aan de overkant.

RoseBloom 🌹

———

On the far shore of the sea she arrived — a widow, draped in the white of hope after long nights in the black of mourning.

In her hands she carried white roses, each a symbol of remembrance, each a whisper of love that never dies.

With diamond tears upon her cheeks, she leaned over the water.

One by one she let the roses fall, their petals swaying on the waves, carried by the light of stars and moon.

It was not a farewell. It was a promise:

that love transcends the ocean, that tears do not break but heal, and that the soul always finds a home — on the far shore.

#rosebloomwri #zachtekrachtschrijftzichvrij #SoulWhispers

#poëzie #writerscommunity #heling #rouw #liefde #verhalen