Reflectie V

Soms lijkt de hemel boven mij zwaar,

grijs, dreigend, alsof elk licht verdwijnt.

Maar precies in die momenten leer ik opnieuw kijken.

Donkere wolken vertellen geen einde —

ze zijn een overgang, een adem tussen storm en stilte.

Ik herinner mezelf eraan:

schaduw en licht horen bij elkaar,

zoals ademhalen en loslaten,

zoals pijn en heling,

zoals verliezen en weer opstaan.

Wat ik vroeger zag als een dreiging,

herken ik nu als een uitnodiging.

Om dieper te voelen.

Om mijn wortels steviger te planten in de grond.

Om te vertrouwen dat, ook al lijkt het donker,

er achter de wolken altijd een zachte gloed wacht.

Misschien is dat de ware kracht van het leven:

niet het vermijden van de storm,

maar het weten dat we erdoorheen groeien.

✒️ RoseBloom 🌹

👉 rosebloomwri.online