De Eifel opent haar armen,

groen dat ruist als gebed.

Ik loop tussen heuvels en horizon,

waar elke stap een herinnering schrijft.

De lucht draagt mijn gedachten,

het pad bewaart mijn rust.

Hier leer ik opnieuw ademen,

hier word ik zacht opnieuw geboren. 🌹✨

RoseBloom 🌹 | © 2025

Zachte kracht schrijft zich vrij

Posted in

5 reacties op “✍️ Reflectie III – Eifel”

  1. ymarleen Avatar

    Dat smalle paadje langs de Ruhrsee, terwijl het kerkklokje luidt.

    Like

    1. zachtekrachtprotonme Avatar

      Lieve Marleen,

      Wat mooi hoe jij dit in woorden hebt gevangen 🙏.
      Mijn foto’s hebben je blijkbaar geraakt, en jouw beschrijving van dat smalle paadje langs de Ruhrsee en het luidende klokje geeft er een extra ziel aan. ✨
      Dankjewel om mijn beeld zo’n poëtische stem te geven. 🌹

      Liefs,
      RoseBloom🌹

      Geliked door 2 people

      1. grutjemaria Avatar

        Ik wordt hier stil van wat mooi 🙂

        Like

      2. ymarleen Avatar

        … maar het is de waarheid. Natuurlijk is er ook de Vulkaan Eifel nabij Maria-Laach. Anders maar ook mooi en die grote baan erlangs voert recht naar onder, waar de Moezel en de Rijn samenvloeien en nog dieper naar de grens ook. Ergens ook een vlindertuin. Vele afritjes met toerische plekjes.

        Like

      3. ymarleen Avatar

        …Toeristische Altstädte

        Like

Schrijf hier je gedachte -Elke waarheid telt”🌹